De ochtend na het feest van Frank en Liz, kletsen Fem en Bas nog wat na over het mooie feest en het gelukkige bruidspaar. Dit zijn de betere kanten van het leven, ze maken je blij. Daar waren ze het samen over eens. Bovendien is dit nieuw gevonden geluk ze zo gegund. “Even wat anders”, zegt Bas, “heb jij de paspoorten al gecheckt of ze nog geldig zijn voor als we naar Italie gaan?” “Dat is een goeie”, zegt Fem, “ik weet eigenlijk zeker dat ze niet verlopen zijn. Ik maak eerst even mijn rondje door het hotel en dan ga ik het voor de zekerheid checken! In de receptie staan Laura en Jacob van Overveen. Gisteravond zijn ze ingecheckt in het hotel. Ze stonden erop om bij de voornaam genoemd te worden. Laura is aan de telefoon met haar dochter. “Ja onze dochter belt net”, zegt Jacob, “zij is gisterochtend met een stel vriendinnen naar de Costa del Sol vertrokken. Wij zijn zo trots op haar. Ze is geslaagd voor de HAVO. Ze heeft ons overgehaald om met vriendinnen op vakantie te gaan. Ze vond dat ze dat wel had verdiend.

“Dat is toch fantastisch, zo met vriendinnen en zonder je ouders”, zegt Fem, “met hun diploma vers op zak moet er flink worden ”ontspannen”. Daar leent de Spaanse kust zich uitstekend voor met de grootste feestdichtheid per strekkende meter. “Geweldig om daar te zijn als je zo jong bent.” “Ja, dat dachten wij ook. Dus we hebben ook flink gesponsord, want we willen wel dat ze niet in een achterbuurt zitten!” zei Jacob. Laura was een beetje ongerust, omdat hun dochter nog niet had gebeld. “Het is maar een paar uurtjes vliegen. Dus je had best gisteravond al even kunnen bellen!” hoort Fem haar zeggen.

Fem’s gedachten gaan terug naar haar eigen Costa-avontuur: ze was ook net geslaagd. Je struikelde er over de discotheken, barretjes en Piet Patat. De verleiding is groot. De eerste keer alleen op vakantie. Je wilt niet onderdoen voor je vriendinnen. Onder invloed van te veel drank, te weinig slaap en heel veel andere jongeren verleg je razendsnel je grenzen. Ze zaten op een jongerencamping in Salou. Het was even schrikken toen ze aankwamen, de tentjes stonden hutje mutje om geen centimeter ruimte te verliezen. De bierkratten stonden gevaarlijk hoog opgestapeld en overal lagen jongeren hun roes uit te slapen. Fem wilde het liefste meteen rechtsommekeer maken. Dit was niks voor haar. Maar toen kreeg ze de camping-animator in het vizier. Een ontzettend lekker stuk. Met zijn halflange donker krullend haar, lichtblauwe ogen en gebruinde huid was hij een aantrekkelijke jongen. Hij bleek ook Nederlands te zijn en stelde zich voor: “Ik ben Andre en ga jullie een heerlijke vakantie bezorgen!”

Dat overdreef Andre niet. Fem maakte kennis met de Spaanse sterrennachten. Hij leerde haar alles over grote en kleine beren. Op een avond belandde ze met mijn vriendinnen in een populaire club, waar een Miss Wet T-Shirt verkiezing werd gehouden. Ze voelde me helemaal niet op mijn gemak, maar toch deed ze ook mee. Door de groepsdruk en iets te veel alcohol gebruik vervaagden haar grenzen. Na twee weken feestvieren gingen ze doodmoe weer huiswaarts. De camping had net zo goed in Frankrijk of zelfs Nederland kunnen liggen, want van de Spaanse taal en cultuur hadden ze niets meegekregen. Zonde, maar Fem heeft het later ruimschoots goedgemaakt met een studie Spaans, werken in Barcelona, Spaanse vrienden en een bijbaantje in een Spaans restaurant…

“Joehoe Fèhèm”, roept Bas. Ze schrikt op. “Waar zat jij met je gedachten?”, vraagt Bas. “Oh, ik was in Salou. Mijn eerste vakantie alleen met mijn vriendinnen”, zegt ze, “daar heb ik je toch weleens over verteld? De dochter van onze gasten, Jacob en Laura van Overveen, is daar nu ook. Ik moest even terugdenken aan die bijzondere tijd. Maar … bij nader inzien … als ik erover nadenk … dat voor ons ook een keer het moment komt om de kinderen los te laten, dan krijg ik er nu al kriebels van. Zeker in deze tijd van al die verschillende soorten drugs, piercings- en tattoe-shops. Ik ben blij dat we ons daar nog niet druk over hoeven te maken.” “Ja, maak je nog maar niet druk, te zijner tijd gaan we daar eens een goede Voorbereiding, Planning & Organisatie van maken”, zegt Bas, “Dan gaan we ons eerst eens verdiepen in die materie, wat er dan hip is. En als de tijd daar is, dan gaan we de kids op een goede manier voorlichten. Garanties heeft niemand, je moet er geluk mee hebben en vertrouwen dat je je kinderen voldoende verantwoordelijkheid bijbrengt in de opvoeding.” “Dat is zo”, zegt Fem, “dit is echt een onderwerp om een heel goede VPO voor te maken. Je wilt niet dat je kinderen worden beschadigd door het nemen van verkeerde beslissingen.”