Mijnheer Daniels de aannemer zit gemoedelijk in gesprek met een van de gasten. Het is mevrouw Alexandra. Ze is ontzettend tevreden over het verblijf in het hotel en de medewerkers. Ze vindt ze allemaal erg attent en behulpzaam. “Dat is mooi om te horen”, zegt mijnheer Daniels, “dat maakt het verblijf wel zo prettig.” “Helemaal mee eens”, antwoordt ze. Ze hebben voldoende stof voor een leuk gesprek. Het lijkt alsof ze elkaar al jaren kennen. Alexandra is een krasse oude dame van wel ‘achentachetig’ jaar [zoals ze zelf zegt] en zit vol levenslust. Je zou zo geloven dat ze tien jaar jonger is. Ze neemt afscheid van Daniels, want ze wil op tijd zijn bij het van Goghmuseum. Ze heeft namelijk via internet een kaartje geregeld voor het museum, zodat ze niet in de rij hoeft te staan.

“Goedemorgen mijnheer Daniels!”, zegt Fem. “Goedemorgen”, begroet Daniels terug. “Bas schuift ook zo aan. Hij kan ieder moment hier zijn. Zullen we alvast beginnen met een kopje koffie?”, stelt Fem voor. “Ja, lekker!”, antwoordt Daniels. Ondertussen is ook Bas gearriveerd. “Goed”, zegt Bas, “maandagochtend na de herfstvakantie komt er een ploeg de bovenste verdieping leeghalen.” [Fem en Bas hebben het oude interieur aan een opkoper verkocht. Er is een contract opgesteld en ondertekend. In de boete-clausule staat dat het leeghalen geen schade mag veroorzaken en dat de verdieping maandagavond leeg is. Zo niet, dan volgt een boete. Volgens de opkoper hoeven ze zich geen zorgen te maken, daar dit hun dagelijkse werk is]
“Zodat jullie dinsdagochtend kunnen starten met de renovatie. Ook hiervoor geldt een goede VPO”, vervolgt Bas. “We zijn gepokt en gemazeld. En na onze laatste klus bij jullie, zijn wij ook aangestoken met het VPO-virus”, zegt Daniels, “vooral die V en P zijn erg belangrijk. Een goede voorbereiding en planning maken een goede organisatie. Ik was eerst sceptisch, want het klonk te simpel voor woorden. Maar jullie hebben niets te veel gezegd. Door het te doen, hebben we met eigen ogen ervaren dat het echt waardevol èn zinvol is! “Ja, het is een geweldig systeem”, zegt Bas, “als je wilt zien waar het voor staat, merk je vrijwel direct wat een voordeel het geeft.” De contracten voor de tijdsduur van de renovatie waren al getekend met Daniels. Er wordt nog wat heen en weer gepraat en doorgenomen. “Volgens mij is alles onder controle” zegt Fem, “ik kijk er naar uit dat alles weer fris opgepimpt wordt.” Ze sluiten af met elkaar een goed weekend toe te wensen.
“Oh, ik vind het wel spannend hoor Fem, die renovatie!”, zegt Christine, “ik heb al een bouwhelm gevonden. Vind je hem niet goed staan?” “Ja, wij kijken er ook naar uit zegt Fem, “maar als je mee wilt helpen met het klussen, zul je ook andere kleding en schoenen aan moeten doen. Zo kun je niet aan de slag hoor. Dat keurt mijnheer Daniels echt niet goed”

“Vanmiddag ga ik met Noor naar Siem om haar baby te bewonderen”, zegt Fem tegen Bas. “Gezellig doe haar de groeten van mij. Het wordt wel eens tijd dat je gaat, want het is al weer eventjes geleden dat ze is bevallen, toch?”, vraagt hij. “Ja, dat is ook wel zo, maar Siem is daar niet zo moeilijk in hoor. En dan daarbij, ze heeft het best druk en vindt het juist fijn om de visites uit te smeren. Volgens Noor is het zo’n schatje en groeit als kool. Siem is echt dol op haar kinderen”, antwoordt ze. Inmiddels zijn de kinderen uit school en Victoria heeft opgevangen dat Fem naar Siem gaat. “Mam, mag ik mee naar het baby’tje?”, vraagt ze, “dan kan ik ook met de anderen kindjes spelen.” “Dat lijkt mij geen probleem”, denkt ze, “bij Siem kan veel. Hoe meer kinderen er zijn, zoveel gemakkelijker het gaat is ook haar ervaring. Paul en Olivier gaan bij vriendjes spelen”. “Ok, ga maar mee”, antwoordt ze. “Jippie”, zegt Victoria.

Inderdaad Noor heeft niets te veel gezegd. De baby is een plaatje en inderdaad een bijdehandje. Gezellig als altijd, vliegt de tijd voorbij bij Siem. De kinderen zijn heerlijk met elkaar aan het spelen. Binnenkort hebben ze een dagje vrij vanwege een studiedag op school. “Mam, kunnen we op de studiedag iets leuks doen met zijn allen?”, vraagt Victoria, “jij zegt altijd dat wij onze VPO op orde moeten hebben. Dus begin ik er nu maar over.” Siem, Fem en Noor moeten er om lachen. “Inderdaad, zo is het lieverd. Wij kunnen niet een hele dag weg, vanwege de renovatie”, zegt Fem. “Wij gaan ook niet veel doen”, zegt Siem, “de baby is nog zo klein. “Nou, dat wordt dan een gezellig dagje voor ons allemaal”, zegt Noor, “ik ga ook mee. Jullie maken samen maar je VPO en dan hoor ik het wel.” “Afgesproken.” Ze zijn het er allemaal over eens en gaan naar huis.